piątek, 22 lutego 2019

22.02.19

Jakie to śmieszne, 
że wspomnienia zależne są od tylu emocjonalnych i psychicznych indywidualnych czynników.
Jednego dnia Twoja uwaga zwrócona jest ku teraźniejszości, 
wchłaniasz nieświadomie to co spotykasz na swojej drodze , 
trwasz w czasie, który płynie do przodu , 
nie kierujesz się wewnętrznymi wzruszeniami
i wzniosłymi przemyśleniami. 
Twoje oczy niczym martwe nie współgrają z wszechświatem i wszystkim co Cię otacza , 
po prostu jesteś , ale tego nie odczuwasz.

Zaś drugiego dnia Twoja perspektywa diametralnie się zmienia, 
poprzedni dzień jakby odległy, inny, nie Twój.
Powracają doświadczone emocje i układanki, 
choć dalej w niedokończonym stanie.
Teraz, gdy patrzysz
widzisz więcej,
czujesz inaczej.
Twoje ciało nasuwa milion obrazów, wspomnień, zapachów, dźwięków i odczuć, które
nie należą już do świata rzeczywistego.
A Tobie każdy znak daje chwile konsternacji, daje sygnał.
Takie dni są dobre,
są moje, 
wyrażają to co najważniejsze
Wnętrze.

Jednak lekcje nasuwają się powoli,
cierpliwie więc trzeba trwać w bezruchu dnia codziennego i wyjątkowości dni głębszych spojrzeń do wnętrza własnego serca ,
aby kiedyś zrozumieć to 
co teraz niezrozumiane.

poniedziałek, 4 lutego 2019

1.

niebo ciemne niczym demony
skrawki niebios pochłonięte czarną duszą,
mocą
prychają jadem

gwiazdy oderwane od snów,

nie pasują do koszmarów,
nie zgrywają się z ciemnością

powietrze zatrute, ciężkie, czarne

oddech nie przynosi ulgi,
nie uspokaja

dwa prostokąty,

cztery ściany,
jeden już człowiek

a wciąż tysiące myśli.


Trzeba poukładać,

na nowo scalić w jedność,
nauczyć na zaś.

Szukając słońca należy pamiętać

wryte w sercu, we krwi , w tętnicach
że nie znajdzie go dusza w ciemności
nie natknie się blaskom jego promieni ponurą nocą
nie otuli ciepło, kiedy zimną porą się wędruje 
nie dotknie zaszczyt wzrostu , kiedy upadać dalej się chce.

Sens prosty, banalny

dlatego trudny tak wiecznie.

Szukając jasności w cieniu

doznać można jedynie obłudy,
fałszywego obrazu,
który zaboli i przyćmi jeszcze bardziej niż niebo na które teraz spoglądamy.

trzeba wyjść,

eksplorować inne przestrzenie,
ożywić swój wszechświat,
jakże wzruszający
jakże wyjątkowy

walczyć.